De brekerjongens van Ellen Marie Wiseman is een hartverscheurende roman over kinderarbeid en de strijd voor gerechtigheid.
Nadat haar ouders zijn gestorven is de 19-jarige Emma Malloy genoodzaakt terug te keren naar haar geboorteplaats Coal River. Ze wordt als een dienstmeisje behandeld door haar oom en tante en ze krijgt geen cent voor haar werk in de familiewinkel. Maar in vergelijking met de armoedige mijnwerkers heeft ze het nog niet zo slecht. Zij kunnen alleen tegen schandalig hoge prijzen eten, kleding en gereedschap kopen en de mensen met schulden moet ze met lege handen terug naar huis sturen.
Maar het meest schokkend om te zien zijn de brekerjongens die in het stadje wonen; vijfjarige kinderen die de ganse dag kool uitzoeken aan een lopende band tussen gevaarlijke machines. Hun vuile gezichtjes vol roet herinneren Emma aan haar broertje dat ze lang geleden verloor en er knapt iets in haar. Ze laat pakketten met voedsel achter bij de krotten, en de mijnwerkers hoeven hun schulden niet meer te betalen.
De mijneigenaar is niet blij met haar en de politie is woedend. Samen met een charismatische mijnwerker beraamt ze een plan om voor altijd af te rekenen met kinderarbeid en een stap te zetten naar een betere wereld. Emma zet alles op het spel om haar geweten te volgen.
Ellen Marie Wiseman leidt een rustig leven aan de kust van Lake Ontario, waar ze romans schrijft over de zwartste bladzijden in de wereldgeschiedenis. Eerder schreef ze De pruimenboom en Wat ze achterliet.