Erik Verhagen
wereldklasse
11 september 2017
Een opzienbarend boek. Rauw, overrompelend. Als de Esther in dit boek 15 jaar is, dendert het slechte nieuws haar leven binnen. Papa is ernstig ziek. Als hij na een moedige strijd en veel gebeden toch komt te overlijden, doet dit Esther op de bodem van haar bestaan belanden. Dat er dan een zoektocht volgt naar de zin, naar God, naar waarheid, is zacht uitgedrukt. Vragend, smekend, zoekend en strompelend gaat ze de enorme vragen te lijf maar ook de ontstellend goedkope antwoorden van de omgeving en van religie in het algemeen. Om tot de conclusie te komen dat God niet kán bestaan. Ze breekt met God. Daar blijft het niet bij. Zelfs niet als ook haar geliefde broer ziek wordt en ook overlijdt. Van een sprakeloos ondergaan van het zwijgen van God komt ze al tastend tot de slotsom dat er buiten God geen leven en geen waarheid is. 'Wie één keer in de vuurkring die God om ons heen kan trekken heeft geleefd, daar waar geen andere macht toegang heeft, die heeft geen woorden meer voor God. Voor zo iemand is God werkelijker dan een steen. Die kan op den duur ook niet meer discussiëren over het bestaan van God, want dat is dan gewoon absurd.' Het is verleidelijk om door te gaan met citeren, want op iedere bladzijde staan wondermooie zinnen.
En dan die titel. Ongrijpbaar voor wie het boek nog niet gelezen heeft. Maar wat een glorieus moment als de bedoeling, al ver over de helft van het boek, ineens door de regels schemert en dan, een paar zinnen verder, van de bladzijden spettert. Wat een vondst. Van de vertaler in dit geval, want in het Duits heet het boek 'Gott braucht dich nicht'. Voor de totale vertaling maak ik graag een diepe buiging. Wat Dingeman van Wijnen eerder deed met het als onvertaalbaar bekend staande Duizendmaal dank van Ann Voskamp, doet hij nu met een Duits werk en dat doe hij zó goed, dat je het gevoel hebt dat er van het oorspronkelijke boek niets verloren is gegaan. Mintijteer is een boek van uitzonderlijke klasse zoals we maar af en toe tegen komen.